ANG KALAYAAN: ISANG NAKAKATAKOT NA PELIKULA

"Ipapaalam ko sa mga bida ang tunay na pagkatao o pagkamulto ng pinapalaya nila galing sa balon, para may kalayaan silang pumili kung ililigtas pa ba nila ito o hindi. "

 Papalayain mo ba pa ang isang tao kung alam mong maghahasik lang siya ng kasakitan sa iba?

Sa nakalipas na mga taon, meroon akong napanood na nakakatakot na pelikulang Asiano. Ang pelikulang ito ay pumatok sa takilya dahil sa kakaiba nitong atake kumpara sa mga naungang horror films. Sa kasikatan nito, ito ay rine-make sa Estados Unidos.

 

Ang kwento ay umiikot sa isang video tape, kung saan ang mga nakakapanood nito ay namamatay at sinasabing ginagamabala ng babaing multo na makikita sa video. Dahil dito, ang mga bida ay nagsiyasat at napagalaman ang puno’t dulo kung bakit nanggulo ang multo. Sa kanilang hangarin na matahimik ang multo, pumunta sila sa isang balon kung saan pinatay ang multo. Iniligtas nila ang bangkay ng multo at inaakala ko ito na ang katapusan ng istorya.

 

Nabigla ako ng ipakita sa kwento na kaya pala pinatay ang nagmumultong babae ay dahil ito ay mapanakit ng kapwa at ito ay natural na masama. Sa ginawang pagpapalaya ng mga bida sa spirito ng multo (sa pagligtas sa bangkay nito), mas lalo itong nagkalat ng lagim – ganoon natapos ang kwento.

 

Ngayong araw na ito, ipinagdiriwang ng aking bansa ang kagitingan ng mga bayaning lumaban para sa aming kasarinlan. Sabay dito, ay mayroong isang pagtitipon na ginaganap sa kabisera ng bansa upang tahasang kontrahin ang maanomalyang pondo na ginagawang pagatasan ng mga tiwaling politico, ang Pork Barrel.

 

Nakakatawang isipin na sa dami ng nagbuwis ng buhay at sa dami ng dugong dumanak para sa kalayaan ay ganito pa ang magiging dulot nito. Ang mga gahaman sa kapangyarihan at kayamanan ay patuloy na lumalakas at mas nagiging marangya ang pamumuhay. Samantalang ang mga mahihina naman ay patuloy na nalulugmok sa kumunoy ng kahirapan at ng kamangmangan.

 

Ang kalayaan, para maging epektibo, ay kailangang ibahagi sa mga responsibleng tao lamang. Kapag ito’y ibinigay sa mga mapang-abuso, nakakatakot isipin ang posibleng mangyari dito.

 

Ito nga ba ang kalayaan na mahigit 300 taon na ipinaglaban ng ating mga ninuno sa mga  dayuhan? Kung ganito ang kalayaan na sinasariwa natin kada Araw ng Kalayaan at National Hero’s day, aba’y mas gusto ko na palang maging bihag tayo ng ibang bansa.

 

Ang kalayaan ba ay mahahalintulad sa pelikulang napanood ko? Ang mga bida ba dito ay ang mga bayaning ng nagpalaya sa isang multong di umano’y humihingi ng tulong ngunit sa totoo lang ay naghihintay lamang pala ng kalayaan upang maghasik ng lagim? Tayo ba ang multo sa pelikula ng lumaya ay mas lumala pa ang takbo ng istorya?

 

Kaya ako’y hindi nagpupugay sa mga nasyonalistikong pagdiriwang kagaya ngayon ay dahil sa huwad na kalayaan na dinaranas ng aking bansa. Ang kalayaang mas malala pa pala sa pagkagapos.

 

Yaman din lamang na kalayaan ang paksa ng paskil kong ito, kung bibigyan ako ng pagkakataong palitan ang istorya ng pelikulang napanood ko, ipapaalam ko sa mga bida ang tunay na pagkatao o pagkamulto ng pinapalaya nila galing sa balon, para may kalayaan silang pumili kung ililigtas pa ba nila ito o hindi.

THE EDUCATED AND THE SCHOOLED

Not all who are IN SCHOOL are educated, and not all EDUCATED are in school. There's a big difference between the two: it takes financial capability to be in school, but it takes more than money to be educated. To be schooled is a privilege, but to be educated is a choice.

A FEAST, REALLY

More than just being a death or birth day celebration of saints in my country, feasts are celebrated to acknowledge a bountiful year, may it be for business, harvest or for personal reasons.

After my short stint in the media world last year, a low-cost housing developer hired me to be their Events Officer (someone who handles corporate and community events). I like this job, but honestly, it has also been my escape boat from a burning castle. I need to find a replacement for the job I resigned to.

A feast requires preparation for it to live by its name. The way local folks in my town prepare for such an occasion is by cooking the best kept family recipes with all the finest ingredients and spices.

I thought my 2-year experience as marketing assistant in a company (Events Officer post is part of the Marketing) is a sufficient preparation for the feast I chose to celebrate. But unfortunately, it’s not. The nature of the products I’m trying to market this time are miles different from the product I’ve been trying to sell for more than two years.

 With a different environment and work load, I tried my best to pull out the rabbit on the magic hat. Surprisingly, or better if I say, with lots of effort, I did managed to execute minor and large events.

When the time came my partner, which is the Public Relations Officer, resigned, I have to fill her post and handle two position but getting paid for one. Yes, please take me to Luneta and kill me for this martyrdom.

The preparation for this feast was hell, I may had my hand cut, burned my fingers, or went broke, but will all due fairness to my audience, it was all worth it. Actually I consider this Feast to be my I-learned-a-lot job yet.

The tradition is kept; the finest ingredients were smoked out, and many people are full—so what’s left to do? Call the party off, but this time around, there will no feast for the next year anymore.

Yes, I chose to end my 8-month Marketing career to give way to an old but at the same time new career, yes, I’m so back in the media world.

The feast, including its preparation, actual execution, and its rituals, almost drove me crazy. But nevertheless, it’s still something that when I look back at it, I’ll smile. Because whatever the outcome is, feasts will always be something to celebrate, personally, and in this case, professionally. 

 Memories from the FEAST 

Goofing around with the dancer's costume for an event :) Just my 3rd day, and just got a 30-minute sleep for the whole day :( :)

the POWER TEAM, as many will agree upon :)

TKO SALES RALLY, my first major event :)

Still at TKO SALES RALLY :)

Team Building :)

Team Building :)

Virtual birthday greeting for our ex-officemate that time :)

My frienemy, my twin, my Supervisor :)

with my Supervisor in one of our sister company's major event :)

Birthday surprise for Kuya Nerwin :)

Our themed-saturday, this time, it's TRAVEL SHIRT :)

Best wishes Mr. and Mrs. Lacson :)

still at Mr and Mrs. Lacson's wedding :)

My birthday gift from colleagues, and my first ever birthday cake from office mates :)